Wskazuje wartości natężenia przepływu i wysokości podnoszenia, które są ustawione w pracy stacjonarnej z prędkością n należącą do charakterystyki wysokości podnoszenia pompy.”Pożądany punkt pracy należy rozumieć jako punkt na krzywej charakterystycznej instalacji, dla którego poszukiwana jest pompa zgodnie z obliczeniami rurociągu. Celem doboru jest (oprócz innych kryteriów, takich jak maksymalna wydajność) zminimalizowanie odchylenia między pożądanym punktem pracy a (rzeczywistym) punktem pracy.Punkt pracy systemu znajduje się zawsze w punkcie przecięcia pompy z aktualną charakterystyką systemu. Przy stałej prędkości porusza się po krzywej dławienia ze wzrostem oporu rury do mniejszego przepływu objętościowego. Punkt pracy powinien być bliski optymalnej wydajności.
Wysokość podnoszenia jest definiowana jako efektywna siła mechaniczna wywierana przez pompę na pompowane medium i wyrażona jako jednostka masy z lokalną stałą grawitacji.Przy stałej prędkości i stałym przepływie jest niezależny od gęstości płynu, ale zależy od jego lepkości.
Docelowe natężenie przepływu dla projektu pompy jest określane na podstawie aplikacji, np. dla systemów grzewczych z obliczenia zapotrzebowania na ciepło lub dla systemów kanalizacyjnych z parametrów statystycznych dla maksymalnej oczekiwanej ilości ścieków. Dla wielu zastosowań istnieją normy krajowe i międzynarodowe.Charakterystyki pompy odśrodkowej (np. wysokość tłoczenia, pobór mocy, sprawność) są określane w zależności od natężenia przepływu.
Nominalna wysokość podnoszenia dla konstrukcji pompy składa się z:
- wysokość statyczna (statyczna = niezależna od natężenia przepływu)
- Różnica wysokości między poziomem cieczy po stronie ssawnej i tłocznej (wysokość geodezyjna)
- Różnica ciśnień między zbiornikami ciśnieniowymi i ssącymi (przy zamkniętych zbiornikach)
- prawdopodobnie wymagane ciśnienie wylotowe
- wielkość strat spowodowanych stratami ciśnienia w systemie rurociągów w zależności od natężenia przepływu
Użyteczna praca mechaniczna przenoszona z pompy na pompowaną ciecz, oparta na sile ciężaru, nazywana jest wysokością podnoszenia H pompy. Przy stałej prędkości n i stałym natężeniu przepływu Q jest ona niezależna od gęstości pompowanej cieczy, ale zależna od jej lepkości.Można ją obliczyć dzieląc różnicę ciśnień przez gęstość pompowanego medium i lokalną stałą grawitacyjną.W przypadku cieczy newtonowskich wysokość podnoszenia można uwzględnić dla lepkości kinematycznych poniżej 20 mm²/s niezależnie od pompowanego medium. Z tego powodu szczególnie nadaje się do wyświetlania krzywej charakterystycznej pomp odśrodkowych.Podczas pompowania wody wartość wysokości podnoszenia jest równa ciśnieniu w metrach słupa wody.
