Głowica dostawcza

Artykuł przetłumaczony automatycznie
  Przełącz na wersję angielską
Wysokość podnoszenia jest miarą ciśnienia dostarczanego przez pompę. Jako cecha charakterystyczna pompy odśrodkowej wysokość podnoszenia jest zwykle określana na krzywej charakterystycznej zależnej od przepływu objętościowego (krzywa dławienia).
Głowica dostawcza

Nominalna wysokość podnoszenia dla konstrukcji pompy składa się z:

  • wysokość statyczna (statyczna = niezależna od natężenia przepływu)
    • Różnica wysokości między poziomem cieczy po stronie ssawnej i tłocznej (wysokość geodezyjna)
    • Różnica ciśnień między zbiornikami ciśnieniowymi i ssącymi (przy zamkniętych zbiornikach)
    • prawdopodobnie wymagane ciśnienie wylotowe
  • wielkość strat spowodowanych stratami ciśnienia w systemie rurociągów w zależności od natężenia przepływu

Użyteczna praca mechaniczna przenoszona z pompy na pompowaną ciecz, oparta na sile ciężaru, nazywana jest wysokością podnoszenia H pompy. Przy stałej prędkości n i stałym natężeniu przepływu Q jest ona niezależna od gęstości pompowanej cieczy, ale zależna od jej lepkości.

Można ją obliczyć dzieląc różnicę ciśnień przez gęstość pompowanego medium i lokalną stałą grawitacyjną.

W przypadku cieczy newtonowskich wysokość podnoszenia można uwzględnić dla lepkości kinematycznych poniżej 20 mm²/s niezależnie od pompowanego medium. Z tego powodu szczególnie nadaje się do wyświetlania krzywej charakterystycznej pomp odśrodkowych.

Podczas pompowania wody wartość wysokości podnoszenia jest równa ciśnieniu w metrach słupa wody.

Więcej artykułów na ten temat