Η απαιτούμενη ισχύς άξονα της αντλίας δίνεται ως χαρακτηριστική καμπύλη ανάλογα με την παροχή. Το χαρακτηριστικό αλλάζει όταν η ταχύτητα της αντλίας αλλάζει σύμφωνα με τους νόμους της συγγένειας.
Η ισχύς του άξονα της αντλίας είναι ευθέως ανάλογη με την πυκνότητα του αντλούμενου μέσου. Στην περίπτωση των μέσων υψηλής ιξώδους, η ισχύς του άξονα εξαρτάται επίσης από το ιξώδες.
Ανάλογα με την εφαρμογή και το μέγεθος της αντλίας, ο κινητήρας είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε η ισχύς του κινητήρα να είναι είτε μεγαλύτερη είτε ίση
- η ισχύς του άξονα στο σημείο λειτουργίας ή
- η μέγιστη ισχύς του χαρακτηριστικού,
συν μια προσαύξηση ασφαλείας τουλάχιστον 5%.
Το απαιτούμενο περιθώριο ασφαλείας εξαρτάται από την απαιτούμενη ισχύ κινητήρα. Ενώ η επιβάρυνση ασφαλείας μειώνεται έως και 5% για μεγαλύτερους κινητήρες, επιβαρύνσεις άνω του 20% εφαρμόζονται για μικρότερες ισχύς. Επιπλέον, η ονομαστική ισχύς του κινητήρα για τους τυπικούς κινητήρες πρέπει να μετατραπεί στις συνθήκες περιβάλλοντος.
Το P
2 χρησιμοποιείται ως σύμβολο για την ισχύ του άξονα.
Ο στόχος παροχής για το σχεδιασμό μιας αντλίας προσδιορίζεται από την εφαρμογή, π.χ. για συστήματα θέρμανσης από τον υπολογισμό της ζήτησης θερμότητας ή για συστήματα αποχέτευσης από στατιστικές παραμέτρους για τη μέγιστη αναμενόμενη ποσότητα λυμάτων. Υπάρχουν εθνικά και διεθνή πρότυπα για πολλές εφαρμογές.
Τα χαρακτηριστικά μιας φυγοκεντρικής αντλίας (π.χ. κεφαλή παροχής, κατανάλωση ισχύος, απόδοση) καθορίζονται ανάλογα με τον ρυθμό ροής.
