Należy zauważyć, że
średnica wewnętrzna rury może znacznie różnić się od
średnicy nominalnej w zależności od materiału i normy.
Minimalna średnica jest często wymagana w przypadku mediów pompujących zawierających ciała stałe, aby zapobiec zatykaniu się lub blokowaniu rurociągu. Na przykład dla ścieków zawierających fekalia wymagana jest minimalna średnica DN 80 zgodnie z wytycznymi EN 12056 lub DWA, chyba że jest używana pompa z urządzeniem rozdrabniającym.
Innym ważnym parametrem jest średnia
prędkość przepływu. W ten sposób należy pogodzić sprzeczne wymagania:
- W przypadku mediów obciążonych ciałami stałymi wymagana jest minimalna prędkość przepływu w celu uniknięcia osadów. W technologii ścieków wymagane jest do tego 0,7 m / s.
- Mała średnica rury prowadzi do dużych prędkości przepływu, a tym samym do dużych strat ciśnienia. Zwiększa to koszty eksploatacji systemu. Ponadto ryzyko uderzeń klap i skoków ciśnienia jest większe przy dużych prędkościach przepływu.
- Duże prędkości przepływu mogą również prowadzić do zanieczyszczenia hałasem. Jest to szczególnie ważne w przypadku instalacji wewnątrz budynków.
- W przeciwieństwie do tego, duża średnica rurociągu skutkuje wyższymi kosztami inwestycji ze względu na wyższe wymagania materiałowe.
Dla wielu obszarów zastosowań istnieją przepisy lub zalecenia dotyczące wymiarowania rurociągów w normach krajowych lub międzynarodowych.
Następujące wartości mogą stanowić początkowy punkt odniesienia do wymiarowania rurociągu w niektórych zastosowaniach:
- Ścieki / ścieki – 0,7 … 2,3 m / s
- Instalacja w budynku – 0,7…1,2 m/s
- Nawadnianie – 0,5 … 1,5 m / s
- Ogrzewanie – 0,3 … 1,5 m / s
- Zalecane – 0,5 … 0,8 m / s
- Główne rury wodne – 1…2 m / s
- Wodociągi – do 3 m/s
- Woda pitna / woda użytkowa
- Przewody ciśnieniowe – 1…2 m/s
- Linie ssące – 0,5… 1 m / s
