Συχνότητα πλέγματος

Λόγω ιστορικών εξελίξεων, χρησιμοποιείται συχνότητα δικτύου 50 Hz στην Ευρώπη, την Ασία, την Αυστραλία, το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής και μέρη της Νότιας Αμερικής, ενώ η συχνότητα δικτύου 60 Hz έχει καθιερωθεί για τα δημόσια δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στη Βόρεια Αμερική. Η προδιαγραφή της συχνότητας δικτύου είναι απαραίτητη για την επιλογή του ηλεκτροκινητήρα. Για αντλίες που λειτουργούν με μονοφασικούς ή τριφασικούς κινητήρες χωρίς μετατροπέα συχνότητας, η σύγχρονη ταχύτητα του κινητήρα αλλάζει με τον ίδιο λόγο με τις συχνότητες, δηλαδή από 50 έως 60 Hz κατά συντελεστή 1,2. Σύμφωνα με τους νόμους της συγγένειας, αυτό αλλάζει επίσης τα δεδομένα απόδοσης της αντλίας. Ένας μετατροπέας συχνότητας χρησιμοποιείται συχνά για την προσαρμογή των δεδομένων απόδοσης στο σημείο λειτουργίας. Η ηλεκτρική ενέργεια που λαμβάνεται στη συχνότητα του δικτύου μετατρέπεται σε τάση με διαφορετική συχνότητα προκειμένου να αλλάξει η ταχύτητα του κινητήρα.

Ταχύτητα – Νόμοι συγγένειας

Ισχύουν τα εξής: 1. Πρότυπο δίκαιο 2. Πρότυπο δίκαιο 3. Πρότυπο δίκαιο Q – ρυθμός ροής H – κεφαλή παράδοσης P – κατανάλωση ενέργειας n – ταχύτητα Οι δείκτες σχετίζονται με την αντίστοιχη ταχύτητα. Οι νόμοι της συγγένειας ισχύουν ακριβώς για ροές χωρίς τριβές, ασυμπίεστες. Για τεχνικές εφαρμογές, πρέπει να θεωρηθούν ως κατά προσέγγιση λύση. Γενικά, αυτοί οι νόμοι συγγένειας είναι ανεξάρτητοι από τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται τεχνικά η αλλαγή ταχύτητας. Παραδοσιακά, μια αλλαγή ταχύτητας βήμα προς βήμα εφαρμόστηκε για αντλίες μικρού και μεσαίου μεγέθους με αλλαγή των περιελίξεων. Στο μεταξύ, αυτοί έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από μετατροπείς συχνότητας. Οι ηλεκτρικοί κινητήρες αργής λειτουργίας είναι πολύ ακριβοί για μεγαλύτερες φυγοκεντρικές αντλίες, επομένως χρησιμοποιούνται μειωτήρες για αυτές τις περιπτώσεις. Οι κινητήρες εσωτερικής καύσης χρησιμοποιούνται επίσης για φορητές συσκευές. Αυτά έχουν επίσης μεταβλητή ταχύτητα εντός ενός καθορισμένου εύρους.

Σημείο σχεδιασμού του συστήματος (σημείο λειτουργίας στόχου)

Το σημείο αποτελείται από τη ροή όγκου Q και τον ρυθμό παροχής H. Για τον υπολογισμό του σημείου σχεδιασμού, προσδιορίζεται πρώτα η απαιτούμενη ροή όγκου (ρυθμός παροχής της αντλίας). Αυτό μπορεί να εξαρτάται από διαφορετικές παραμέτρους ανάλογα με την εφαρμογή (π.χ. ζήτηση θερμότητας για συστήματα θέρμανσης, ποσότητα λυμάτων κ.λπ.). Με τη βοήθεια της υπολογισμένης ογκομετρικής ροής προσδιορίζονται οι απώλειες τριβής του αγωγού, οι οποίες μαζί με τη στατική κεφαλή έχουν ως αποτέλεσμα τη συνολική κεφαλή της αντλίας. Εάν ορίζεται ελάχιστος ρυθμός ροής για την εφαρμογή και αυτό δεν επιτυγχάνεται για τον υπολογισμένο ρυθμό ροής, ο ονομαστικός ρυθμός ροής προσαρμόζεται έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ο ελάχιστος ρυθμός ροής. Στη συνέχεια, η αντλία λειτουργεί σε λειτουργία απενεργοποίησης (ασυνεχώς). Το σημείο σχεδιασμού του συστήματος είναι το επιθυμητό σημείο λειτουργίας (στόχος λειτουργίας) για την επιλογή της αντλίας. Στις τυπικές αντλίες, υπάρχει συνήθως μια απόκλιση μεταξύ του επιθυμητού και του πραγματικού σημείου λειτουργίας. Η επιτρεπόμενη απόκλιση εξαρτάται από την περιοχή εφαρμογής και ρυθμίζεται εν μέρει από τα ισχύοντα πρότυπα. Στην περίπτωση αντλιών ελεγχόμενης ταχύτητας, η ταχύτητα της αντλίας τροποποιείται έτσι ώστε να προσεγγίζεται ακριβώς το σημείο λειτουργίας του στόχου. Αυτό επιτρέπει την αποτελεσματική λειτουργία, ιδιαίτερα με συστήματα που λειτουργούν σε διαφορετικές καταστάσεις φορτίου (π.χ. συστήματα θέρμανσης). Ανάλογα με το σχεδιασμό της αντλίας, υπάρχουν και άλλες διαθέσιμες επιλογές για την προσαρμογή της καμπύλης της αντλίας στο σημείο λειτουργίας στόχου. Εκτός από την αλλαγή της ταχύτητας, χρησιμοποιούνται ευρέως οι ακόλουθες μέθοδοι:
  • Απενεργοποιήστε την πτερωτή
  • Ρύθμιση γωνίας λεπίδας για αξονικές αντλίες
  • Στραγγαλισμός
  • Παράκαμψη